تأثیر تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر مسیر PGC-1a/FNDC5/Irisin در موش‌های نر C57BL/6

نویسندگان

چکیده مقاله:

هدف مطالعة حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر مسیر PGC-1a/FNDC5/Irisin در بافت عضلة دوقلو و بافت چربی احشایی در موش‌های نر C57BL/6 بود. موش‌ها به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: رژیم غذایی پرچرب- تمرین (HF-E)، رژیم غذایی پرچرب- بی‌تحرک (HF-S)، رژیم غذایی کم‌چرب-تمرین (LF-E) و رژیم غذایی کم‌چرب- بی‌تحرک (LF-S). موش‌های گروه تمرینی به‌مدت هشت هفته و پنج روز در هفته با سرعت متوسط 19 متر بر دقیقه و به‌مدت 45 دقیقه، تحت‌تمرین روی تردمیل قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی، موش‌ها قربانی شدند و برای اندازه‌گیری ایریزین پلاسما، خون‌گیری از موش‌ها انجام شد. بافت عضلة دوقلو و چربی احشایی جدا شد و برای اندازه‌گیری بیان mRNAPGC-1a و mRNAFNDC5 در نیتروژن مایع فریز شد. از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معناداری P < 0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح FNDC5  عضلانی در موش­های تغذیه‌شده با رژیم غذایی پرچرب بیشتر از موش‌های تغذیه‌شده با رژیم غذایی کم چرب بودند (P = 0.001). به‌طور قابل‌توجهی، بیانFNDC5  عضلانی همسبتگی مثبت با چربی بدن موش‌های C57BL/6 داشت (P = 0.001, r = 0.8). همچنین، نتایج نشان می‌دهد که تمرین بدنی و رژیم غذایی بر میزان ایریزین پلاسما تأثیری نداشتند (P > 0.05). نتایج مطالعة حاضر نشان می‌دهد که رژیم غذایی پرچرب موجب افزایش بیان FNDC5 در بافت عضلة دوقلو می‌شود. همچنین، احتمالاَ ارتباطی متقابل بین بیانFNDC5  عضلانی و تودة چربی بدن وجود داردکه انجام مطالعاتی در آینده برای بررسی مکانیسم‌های سلولی و مولکولی آن لازم به‌نظر می‌رسد.  

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تأثیر شانزده هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر سطوح پلاسمایی آمیلین رت‌های نر نژاد ویستار

هدف از مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر 16 هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر وزن و سطوح پلاسمایی آمیلین رت‌های نر ویستار بود. بدین‌منظور، 24 سر رت نر جوان نژاد ویستار (با دامنۀ سنی 50 تا 60 روز و میانگین وزنی 10±160 گرم) به سه گروه هشت نفره شامل: گروه پایه، گروه کنترل و گروه تمرین استقامتی تقسیم شدند. رت‌های گروه تمرین استقامتی به‌مدت 16 هفته و به‌شکل پنج روز در هفته، هر جلسه 15 تا 65 دقیقه با ...

متن کامل

تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر سطوح پلاسمایی آمیلین رت‌های نر نژاد ویستار

زمینه: آمیلین هورمونی پلی­پپتیدی است که با کاهش اشتها از افزایش وزن و چاقی جلوگیری می­کند. بنابراین، هدف مطالعه­ی حاضر تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر وزن و سطوح پلاسمایی آمیلین رت­های نر ویستار بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه­ی تجربی، 24 سر رت نر جوان نژاد ویستار، با دامنه سنی 50 تا 60 روز و میانگین وزنی 10±160 گرم به سه گروه هشت تایی شامل گروه کنترل (C)، گروه رژی...

متن کامل

تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط بر محتوای میتوکندری و PGC-1α چربی زیرپوستی در رت‌های نر چاق‌شده با رژیم غذایی پرچرب

هدف پژوهش حاضر، بررسی آثار تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT)بر محتوای میتوکندری و PGC-1α چربی زیرپوستی در رت‌های نر چاق بود. 40 سر رت نر پس از القای چاقی با رژیم غذایی پرچرب (به مدت 10 هفته)، 8 سر رت از گروه رژیم غذایی پرچرب (O) و 8 سر رت گروه رژیم غذایی استاندارد (C) کشته شده و سایر رت‌های چاق به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل چاق (OC)، تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT...

متن کامل

تأثیر شانزده هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر اینترلوکین- 6 و 10 و نسفاتین -1 پلاسمایی موش‌های صحرایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی بلندمدت و رژیم غذایی پرچرب بر نسفاتین -1، اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10، به منظور شناخت نقش عوامل التهابی و ضد‌التهابی در تنظیم اشتها، دریافت غذا و ارتباط این عوامل با چاقی می‌باشد. به همین منظور تعداد 32 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی در چهار گروه 8 تایی: 1) گروه کنترل با رژیم غذایی پرچرب (CHFD)، 2) گروه کنترل با رژیم غذایی استاندارد (CSD) 3) گروه تمرین...

متن کامل

تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر سطوح پلاسمایی آمیلین رت های نر نژاد ویستار

زمینه: آمیلین هورمونی پلی­پپتیدی است که با کاهش اشتها از افزایش وزن و چاقی جلوگیری می­کند. بنابراین، هدف مطالعه­ی حاضر تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر وزن و سطوح پلاسمایی آمیلین رت­های نر ویستار بود. مواد و روش ها: در این مطالعه­ی تجربی، 24 سر رت نر جوان نژاد ویستار، با دامنه سنی 50 تا 60 روز و میانگین وزنی 10±160 گرم به سه گروه هشت تایی شامل گروه کنترل (c)، گروه رژیم...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 11  شماره 41

صفحات  63- 80

تاریخ انتشار 2019-03-21

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023